Na vijftien jaar varen op een vissersvloot ging Jeroen Zijlstra naar Amsterdam om zijn leven fulltime te wijden aan muziek, vandaar zijn bijnaam ‘de zingende visser’. Hij won vervolgens de Annie M.G. Schmidt-prijs voor Durgerdam Slaapt.
Jeroen wisselt weemoedige liedjes af met anekdotes uit zijn logboek, over o.a. Marten Toonder en een ode aan Maarten van Roozendaal. Kortom, een avond vol mooie verhalen en wegdromen bij prachtige zeemansmelodieën.
Na tien theatertournees, dertien cd’s en honderden nummers is voor Zijlstra de zee immers nog altijd de grootste muze, scherp aan de wind varen, spelenderwijs richting gevend, koersend op zijn innerlijk kompas. Zingend en zoekend, biddend en vloekend, losjes getuigend van dingen die komen, vrienden die gingen en liedjes die in stilte ontstaan.
Zijlstra zeilt langs de theaters, zichzelf begeleidend op piano, toetsen en gitaar, immer in gezelschap van zijn vertrouwde jazztrompet.
