Flox den Hartog Jager
Op een koude maandagmiddag – het wordt maar geen lente – loop ik de beeldenroute in Zeist. Nu alle cultuur in lockdown is, is dit een welkome afleiding en een goed alternatief van de televisie. Ik begin met het allerlaatste beeld en loop de route achterste voren. Gewoon omdat dat voor mij het makkelijkst is.
Het laatste beeld is van Ton Schouten: een man en vrouw in een omarming op de rand van de markt. Zij kijkt verliefd naar hem, maar hij kijkt wat zuur terug.
Ik loop naar de Slotlaan langs ‘Eden’ van Ram Katzir, het beeld van de man met zijn hond, waar jong en oud zoveel plezier aan beleeft. Daar staat ‘Thilap’ van Nick Ervink als een holle boom met knoestige stam of een totempaal bezaaid met geheimzinnige symbolen.
‘Wat in het museum niet mag, kan ik hier rustig doen’
In het Walkartpark verrassen me de zes ‘Stencils’ van Jens Pfeiffer, verstilde, verstarde, verharde boslandschappen in staal, die de levende natuur lijken te spiegelen. En te midden van deze verdubbeling van het landschap komen drie bosgeesten tevoorschijn compleet met hertengeweien. Even verder staat ‘Torso 4’ van Gerrit Jansen, die van betonvlechter beeldhouwer werd maar zijn materiaal, betonijzer, trouw bleef. Zachtjes strijk ik met mijn hand over het bolle buikje van de torso, dat een zwangere vrouw voorstelt. Wat in het museum niet mag, kan ik hier rustig doen. Er kijkt toch niemand, laat staan dat er iemand met een opgeheven vingertje naar me toe komt lopen om me te zeggen dat aanraken echt verboden is.
Helaas is het gemeentehuis al gesloten. Ik had daar binnen graag het werk van Isabel Ferrand gezien. Het ‘Plakkaat van Verbondenheid’, met de vele zegels dat zij maakte voor de Gemeenteraad van Zeist en dat de verbondenheid van de vele bevolkingsgroepen met Zeist en zijn bekendste plekken verbeeldt. Ik zag het werk onder haar handen groeien en het leek me fantastisch het op zijn plek te bekijken.
Langs de Nassau Odijklaan liggen enkele imposante groepen met zijdezachte stenen van Adri Verhoeven eindigend in een snoer van maaskeien en aan de overkant staat een grote zwarte hippokop: ‘Black Hippo’ van Herman Lamers. De kop is beplakt met flock en dus zacht als ik hem aanraak. Ik weet dat het een beeld is, maar toch ben ik onder de indruk van de grote kop en doe een stap terug.
Op het Broederplein staan twee beelden van Han van den Bosch, waaruit zijn liefde voor kinderen blijkt. Even verder loop ik langs ‘Olnetopia’ van Nick Ervink, het enige echt dynamische beeld van de hele route en gemaakt met de 3Dprinter.
Dan gaat de route langs de vijver van het slot. Een van de beelden is door jongeren ingenomen als picknickplaats en krijgt zo een eigen functie. Het meest ben ik onder de indruk van de twee grote blauwgroene ellipsen die in het water spiegelen en samen het beeld ‘de Bewondering’ van Jacqueline Verhagen vormen. Een waterhoen heeft zijn nest aangemeerd aan een van 
de steunen waarop het staat. Ik ga even op een bankje zitten, voor ik de terugweg aanvaard en daar in de slotvijver ligt ‘Schakelruimte’ van Mieke van den Hoeven een hoekig, maar door zijn kleuren vrolijk werk, dat de zon op zijn vlakken speels weerkaatst. Het drijft op het water en verandert steeds van vorm.
Ik heb een heerlijke wandeling gehad en overdenk op de terugweg wat ik allemaal gezien heb. De beeldenroute is onlangs helemaal vernieuwd en zeker de moeite waard om te bekijken. Ik ben benieuwd welk beeld u aanspreekt.
De beelden staan in de binnen-en buitentuin van het Slot, langs de Slotlaan, in het gemeentehuis en het Walkartpark. Bij de route is een verklarend boekje dat na de lockdown onder andere verkrijgbaar zal zijn bij Slot Zeist, Figi, de Klinker, Hernhuttersmuseum, Beauforthuis en nu reeds te downloaden is op de site van CultuurinZeist. Download Beeldenroute Zeist
—–
Dit is het eerste blog van Flox den Hartog Jager voor Cultuur in Zeist. Zij stelt zich hieronder aan u voor:
Na een carrière van meer dan twintig jaar in het bedrijfsleven, ben ik sinds 2014 fulltime werkzaam als beeldend kunstenaar eerst in De Bilt, maar sinds het najaar 2019 woon ik in Zeist. Ik werk met textiel, vooral omdat je daarbij veel technieken kunt gebruiken en lekker kunt experimenteren. Van 2002 tot 2009 schreef ik artikelen over mijn experimenten met textiel voor een tijdschrift. Daarnaast organiseer ik zo nu en dan masterclasses en tentoonstellingen. Op dit moment zijn de voorbereidingen voor een tentoonstelling van Beeldboeken/Artist Books in den Dolder, die in het najaar gehouden zal worden in volle gang. Er zullen bijzondere boeken van meer dan 45 kunstenaars worden tentoongesteld.
Om mijn weg in Zeist en de Zeister kunst en cultuur te vinden leek het mij leuk om artikelen te schrijven voor de website CultuurinZeist.nl. Daarin zal ik verslag doen van tentoonstellingen en evenementen en af en toe een interview houden met leden van Zeister culturele verenigingen.
