De dood wordt vaak omschreven als ‘het einde van het leven’. Maar dat is slechts een negatieve definitie. In zijn bijdrage zal de spreker drie stellingen voorleggen.
1) De dood van de ander onderbreekt zijn fysieke beschikbaarheid, maar niet per se zijn aanwezigheid.
2) Aanwezigheid en persoonlijkheid zijn synoniem.
3) Het zien van de ander draagt bij aan bevestiging van zijn aanwezigheid/persoonlijkheid, tijdens en na het leven.
Als leidraad voor het betoog fungeren ideeën van de Franse existentiefilosoof Gabriel Marcel (1889- 1973) en de Duitse psycho-filosoof Hermann Friedmann (1873-1957).
Dr Rico Sneller doceerde lange tijd filosofie en ethiek aan de universiteit Leiden. Momenteel is hij betrokken bij diverse initiatieven, zowel landelijk als mondiaal: het Jungiaans Instituut te Nijmegen, de Mandeville Academy te Gouda (een instituut voor hoogbegaafden), het Instituut voor verdrongen filosofie, Filosofisch Leerhuis Fiat lux, Alternative Perspectives and Global Concerns, de Jungvereniging, Filosofie Oost West e.d. Hij is gastdocent aan de Al- Farabi-universiteit te Almaty in Kazachstan.
In 2020 publiceerde hij Perspectives on Synchronicity, Inspiration, and the Soul (Cambridge Scholars). Zijn belangstelling gaat uit naar de grensgebieden tussen filosofie, psychopathologie en kunst.
